Προβληματική συμπεριφορά:Κυνήγι οικόσιτων ζώων

Eνα πρόβλημα που συναντάμε αρκετά συχνά και καλούμαστε να επιλύσουμε είναι η τάση του σκύλου να κυνηγήσει τις γάτες,τα κουνέλια,τις κότες και γενικότερα καποια από τα οικόσιτα ζώα.Στο σημερινό αρθρο δεν θα αναλύσω κάποια μεθοδολογία αντιμετώπισης του προβλήματος αλλά πραγματικά θέλω να τονίσω κάποιες λεπτομέρειες που πιστέυω ότι είναι μείζονος σημασίας αλλά δεν έχουν γίνει αντιληπτές απ’το ευρύ κοινό.

Όπως πολλοί από εσάς θα γνωρίζετε ο σκύλος έχει ‘’φωτογραφική μνήμη’’ γι αυτό πολλές φορές μία και μόνο λανθασμένη συμπεριφορά(π.χ το να σκισει και να φάει τα σκουπίδια) αρκεί ώστε στο μέλλον να την ανακαλέσει και να την επαναλάβει κι αν βεβαίως δεν ενεργήσουμε εγκαίρως ίσως τελικά αυτό γινει συνήθεια.Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με καποιες φοβίες όταν βλέπουμε το σκύλο να τρεχει μακρια από κάτι για να αποφύγει να εμπλακεί σε μια κατασταση που πιθανόν με τα μάτια του θεωρεί ότι τον απειλεί .

Πόλλες φορές αφετηρία αυτής της συμπεριφοράς είναι η πρώτη φορά που αφήσαμε στο σκύλο μας το περιθωρίο να απομακρυνθεί βαζοντας το στα πόδια από κάτι που τον φοβισε.Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το κυνήγι λόγου χαρη μιας γάτας.Αν του επιτρέψουμε μια φορά να συμβεί πιθανόν και στο μέλλον να προσπάθήσει ξανά.Όσες δε περισσότερες φορές το πραγματοποιήσει επιτυχώς τόσο δυσκολότερο θα’ναι το εργο μας στο μέλλον.Επειδή μάλιστα το κυνήγι αποτελεί ένστικτο για το σκύλο και συνάμα έχει βιολογική αξία για το ζώο γι αυτό κι είναι πολύ πιο εύκολο να εδραιωθεί.Αν μάλιστα συμβεί να καταδιώξει εκτενώς το θήραμα(π.χ.γάτα),να το πιάσει,να παλέψει και τελικά να το σκοτώσει ε,τότε τα πράγματα πήραν το χειρότερο δρόμο.Βεβαίως ο χρόνος διόρθωσης της συμπεριφοράς ποικίλει από ζώο σε ζώο αλλά πραγματικά σε μια τέτοια περίπτωσω(που σκότωσε γατα κτλ.)στο μέλλον η θέα της γάτας του ενεργοποιεί τη θηρευτική ταση και την φθάνει στο μαξιμουμ με αποτέλεσμα να είναι δυσκολο να ελεγχθεί ο σκύλος ιδιαίτερα από άπειρους κυναγωγούς(χειριστές).Εγκυκλοπαιδικά αναφέρω ότι όταν το προβλημα γινει πολύ μεγάλο τότε για να το επιλύσουμε επενεργούμε δραστικα(πολλες φορες με ηλεκτρικο κολάρο)όχι μετα τη θέα της γάτας αλλά στη συμπεριφορα που ακολουθείται μετά την οσμή των ιχνών της γάτας.

Άρα λοιπόν για να μην εμπλακείτε σε τέτοιυ είδους περιπέτειες φρόνιμο θα ήταν να καταστεί σαφές στο μυαλό του σκύλου απ΄τα πρώιμα στάδια ότι δεν του επιτρέπεται ούτε κατά διάνοια να καταδιώξει και να κυνηγήσει γάτες ή οτιδήποτε άλλο.Αυτό θα το πετύχετε έχοντας στις πρωτες επαφές με οικοσιτα ζωα το σκύλο σας δεμένο στο λουρί και επενεργώντας με μικρά ‘’τσεκαρίσματα΄΄ όχι όταν ξεκινήσει το κυνηγητό αλλά τη στιγμή που η στάση σωματος του σκύλου είναι τέτοια που υποδηλώνει τι θα ακολουθήσει(την ώρα δηλαδή που θα το σκεφτεί…).