O παππούς ήξερε...

Πριν μερικές ημέρες ειχα μια συζήτηση μ’ένα συναδελφο και συζητουσαμε για την ‘’οπτική’’ με την οποία βλέπουν τα σκυλιά τον κόσμο μας.Αναφερθήκαμε γενικότερα στα ζώα και απαριθμούσαμε περιπτώσεις όπως τα σκιάχτρα που φοβίζουν τα πουλιά,ταινίες στους αμπελώνες,δισκακια που κρεμαμε στα μπαλκονια,αντικείμενα που γιαλίζουν και φοβίζουν,τα κενα στις σκάλες που δινουν αισθηση βαθους και αποτρεπουν τα σκυλια ν’ανέβουν,ογκοι κτιρίων ,χρωματισμοι κτλ.Στην πραγματικότητα δυο είναι οι κυριες αιτίες που ακινητοποιούν/φοβίζουν/παραξενευόυν τα σκυλια (τα ζωα γενικά):η μία έχει να κάνει με την ανατομία των ματιών και η δεύτερη με την έλλειψη εμπειριών από μέρους ενός ζώου. Πολλές φορές η διαφορετικη οραση των ζώων λειτουργεί θετικά για εμάς καθώς μ’ένα κουρελιένο σκιάχτρο απομακρύνουμε τους ανεπιθύμητους επισκέπτες απ’τους αγρούς άλλες φορές όμως αποτελεί βραχνά όταν λόγου χάρη παλεύουμε τραβώντας το σκύλο μας να περπατήσει σ’ένα γυαλιστερό δάπεδο.Οι λύσεις μπορεί να ναι πότε υπόθεση μερικών δευτερολέπτων(π.χ χαμηλωνουμε το φωτισμό να μη γυαλίζει ένα δάπεδο,προσεγγιζουμε ένα αντικείμενο από άλλη πλευρα,χρήση κινητρου που αποσπά την προσοχή κτλ.) ή μια σπαζοκεφαλια που θα μας απασχολήσει πολλές ώρες.Εξαρτάται από το ζωο,από το περιβάλλον και βεβαίως από το πόσο σκυλίσια σκεφτόμαστε.Πάνω που συζητούσαμε όλα αυτά(πινοντας μαυρες μπυρες )θυμήθηκα που διαβασα ότι μερικές ασπρες ρίγες παρόμοιες σαν αυτές των διαβάσεων θα μπορούσαν να αποτρέψουν κάποια βοοειδή να περάσουν από ένα οριοθετημένο χώρο!!Τί ήταν να το ακούσει ο Νικόλας αυτό,πετάγεται και μου λεέι:

’’κάτι ηξερε ο μπαρμπα-θανασης που τον μολογούσανε για μάγο στο χωριό…γιατί όταν πηγαινε τις αγελάδες στο βουνο έκανε μια γραμμή γυρω γυρω στο χώμα με το ποδάρι,αυτός την έπεφτε κάτω απ’την ελιά κι αυτές ουτέ που να ξεμυτίσουν απ΄τον κύκλο…’’

Αυτά για σήμερα για να προβληματιστούμε όσοι το παίζουμε μεγάλοι εκπαιδευτές...