ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΥΠΑΚΟΗΣ:δυσδιάκριτα όρια...

Πριν μιλήσουμε για το ποση πρέπει να είναι η διάρκεια μιας εκπαιδευτικής περιόδου υπακοής ας πούμε για κάτι που προηγείται αυτής δηλαδή πότε είναι ο σωστός χρόνος κι όταν λέω πότε, εννοώ ποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας κι όχι βεβαίως ηλικιακά(αυτό ίσως το συζητήσουμε σ’ένα άλλο αρθρο).

Όταν βρισκόμαστε σε αρχικά στάδια (κατ’ουσίαν όταν είσάγουμε κάτι καινούριο) πρέπει οπωσδήποτε ο σκύλος να έχει εκτονωθεί(πιθανώς μια βόλτα) και ανακουφιστεί(ούρηση αφόδευση) και οι περίοδοι εκπαίδευσης πρέπει να’ναι αρχικά μικροί και λιγότερο απαιτητικοί και σταδιακά να αυξάνεται καί ο χρόνος καί η δυσκολία(κατά τη γνώμη μου ένα από τα δύο κάθε φορά κι όχι ταυτόχρονα).Βεβαίως πρέπει να’χουμε στο μυαλό μας ότι ο σκύλος μακροπρόθεσμα πρέπει να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή που του ζητηθεί κάτι είτε είναι χαράματα είτε είναι μετά από ήδη εξοντωτική εργασία(αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε στο μυαλό μας τις φυσικες ικανότητες και τα όρια του σκύλου απλά σημαίνει ότι ο σκύλος πρεπει να θέλει υπο οποιεσδήποτε συνθήκες να ικανοποιήσει το αφεντικό του(πράγμα βεβαίως δυσκολο και ομολογουμένως σπάνιο,όμως αποτελεί το στόχο).Σε πολύπλοκα όμως σενάρια με απαιτήσεις τέτοιου βαθμού θα τον μυήσουμε αργότερα (πχ βγαζοντάς τον πρωί πρωι απ’το κλουβί και πριν καλα καλα το καταλάβει να του ζητηθεί να εκτελέσει ένα πολυπλοκο πρόγραμμα) κι όχι στα αρχικά στάδια όπως παραπάνω ξεκίνησα να λέω.

Ας αφήσουμε τις γενικές αυτές συμβουλές/επισημάνσεις κι ας σκεφτούμε λιγάκι πιο εκπαιδευτικά:ποια είναι η φιλοσοφία εκπαίδευσης που χρησιμοποιούμε;κάνουμε χρήση αλυσίδας ελέγχου;αρκούμαστε σε εκπαίδευση μεσω κινήτρου;χρησιμοποιούμε ηλεκτρικό κολλάρο;μήπως η εκπαίδευση είναι συνδυασμός όλων των παραπάνω;Αν ναι σε τι ποσοστό το καθένα;Θα μου πείτε γιατί τα ρωτάω όλα αυτά…Μα γιατί από τις απαντήσεις αυτών θα μπορεσουμε να αποφανθούμε για το ΠΟΤΕ(χρονικά) και το ΠΟΣΟ(διαρκεια) θα’χει η υπακοή μας (αν θυμαστε και δεν σας μπέρδεψα αυτές ήταν οι αρχικές ερωτήσεις του αρθρου!).
Διευκρινίζω λιγάκι:όταν χρησιμοποιούμε ‘’πίεση’’(τσεκαρίσματα κτλ.) τότε ο χρόνος των εκπαιδευτικών περιόδων πρέπει να’ναι πιο σύντομος κι επίσης πρέπει να υπάρχουν ενδιάμεσα μεγάλα διαστήματα διαλείματος(όσο δε πιο μεγάλη είναι η πίεση τόσο πιο μεγαλα να’ναι τα διαλείματα).Οταν χρησιμοποιούμε μοναχα θετική ενίσχυση(μπαλάκι,τροφή κτλ.) τότε μπορούμε κατά τη διαρκεια της ημέρας να εκτελέσουμε περισσότερες εκπαιδευτικές περιόδους και για περισσότερη ώρα κάθε φορά(στα πλαισια βεβαίως της λογικής και μη μου ζητήσετε να το ορίσω αυτό…).Γενικά πάντως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε σκύλος έχει την δικιά του ιδιοσυγκρασία και συγκεκριμένες αντοχές γι αυτό ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες μιας δεδομένης στιγμής είναι φυσικό από ένα σημείο και μετά να κουράζεται και να ατονεί και παρά το υψηλό επίπεδο που μπορεί να’χουμε το σκύλο μας πρέπει συνάμα να’χουμε την εμπειρία να ξεχωρίσουμε αυτό το οριακό σημείο, ώστε να μην συνεχίσουμε καθώς από εκεί και ύστερα ο σκύλος δεν θα βρίσκει καθόλου ευχάριστη την όλη διαδικάσία,δεν θα εκτελεί σωστά,πιθανόν να γίνουμε πιο αυστηροί,ο σκυλος θα στρεσαριστεί και δεν θα εκτελει,εμείς πιο αυστηροι και εν ολίγοις φαυλος κύκλος που θα καταλήξει στον τερματισμό της εκπαιδευτικής περιόδου με το σκύλο να φευγει απ’το τερέν εισπράτοντας μια αρνητική εικόνα που θα την κουβαλάει για την επόμενη φορα πράγμα καθόλου επικοδομητικό για την πρόοδο της εκπαίδευσης.

Άρα το ΠΟΣΟ και το ΠΟΤΕ έχει να κάνει καθαρά με τη φιλοσοφία εκπαίδευσης κι όταν είναι μεγάλη η διάρκεια της εκπαιδευτικής περιόδου ή σε λάθος χρονο τότε τα αποτελέσματα είναι αρνητικά.Τέλος θα θελα να επισημάνω ότι εκτός απ’την εμφανή υπερβολική υπακοή (μεγαλη διαρκεια υπακοής,υπακοή σε λαθος χρόνο,συνδυασμός αυτών των δύο) υπάρχει και η εξης περίπτωση που σπανια την έχουμε στο μυαλό μας:ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΕΝΤΟΛΗ που μπορεί να αποσυντονισει το σκυλο απ’την εργασία του(δηλ. μοιραία εντολή όταν αυτή δεν χρειάζεται…)Γι αυτό όμως θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά σ’ένα επόμενο αρθρο.Για την ώρα σκεφτείτε αυτά που μοιραστηκα σημερα μαζί σας καθώς σε καμία περίπτωση δεν τα θεωρώ απόλυτα,απλά είναι οι σκέψεις μου κι ειμαι ετοιμος να ακούσω τις δικές σας αποψεις και μεσα από την ανταλλαγή απόψεων να οδηγηθούμε σε πιο ασφαλή συμπεράσματα