Koινωνικοποίηση και επίπληξη κουταβιών(γενικα)

H αρχή είναι το ήμισυ του παντός…λέει μια παροιμία.Το ίδιο λενε κι οι συμπεριφεριολόγοι τονίζοντας ότι όπως ακριβώς ένα παιδί μαθαίνει στα πρώτα του 5 έτη όσα δεν θα μάθει στην υπόλοιπη ζωή του,παρόμοια και σ’ένα κουταβι η περιοδος των πρώτων μηνών είναι υψίστης σημασίας και οι εμπειρίες αυτής της περιόδου πιθανόν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα σκυλίσια ζωή του.
Όλοι μας βεβαίως έχουμε ακούσει και πιθανόν χρησιμοποιήσει την λέξη κοινωνικοποίηση.Ας δούμε όμως περιληπτικά τι περίπου τί περιλαμβάνει αυτή κι ας αποφανθούμε στο τέλος αν είχαμε στο μυαλό μας αυτά που θα αναφερθούμε.Δινουμε αμέσως παρακάτω εν σειρά μια λίστα των εμπειριών στις οποίες πρέπει να εκτεθεί το κουταβι τους πρωτους μήνες.Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται:ανδρες,γυναίκες(ενήλικοι,μεσήλικοι,ηλικιωμένοι,έυρωστοι,αδύνατοι,ατομα με ειδικές ανάγκες,αθλητές που τρέχουν,ένστολοι,γενειοφόροι,άτομα που φορούν κράνοι,βρέφη,νήπια,μικρά παιδιά,έφηβοι,ζώα(σκύλοι,κουτάβια,γάτες,αγροτικά ζώα,άλογα,άλλα ζώα μικρά και μεγάλα.Επισης πρέπει να ερθουν σ’επαφή με ποδήλατα,μοτοσυκλέτες,παιδικά καρότσια,σκειτμπορντ κτλ.Ολα αυτά πρεπει να λαβουν χωρα σε διαφόρων ειδών περιοχές(ύπαιθρο,αστικό περιβάλλον)και βεβαίως δεν πρέπει να παραλειψουμε να επισκεφθούμε παιδικές χαρές,λαικές αγορές,σχολεία,κτιρια διαφορων όγκων με δαπεδα άλλοτε ολισθηρα κι άλλοτε φυσιολογικα με παρουσία πολλων ανθρωπων ή όχι,με διαφορους θορύβους,οχλαγωγία ,μηχανήματα κτλ.Τέλος αν αναλογιστόυμε και πιθανούς συνδυασμούς αυτων αντιλαμβανεστε πόσο μεγάλη γκάμα έχουμε και πόσο συστηματική δουλειά χρειάζεται από μερους μας από τις πρωτες βδομαδες του κουταβιου ως το πρώτο ετος(μπορεί να είπαμε για τους πρωτους μηνες αλλά ουσιαστικά η κοινωνικοποίηση εκτείνεται και πιο μετα κιαν θέλετε την αλήθεια δεν σταματάει ποτέ (απλά το σκυλι από ένα σημειο και μετα αφομειώνει πιο δυσκολα).
Κάνοντας μια παρένθεση ας αναφέρουμε επαγγελματίες κυνοτρόφους ανά τον κόσμο που στήνουν τεχνητά περιβάλοντα(πολλες φορές και ποικιλία ήχων)για τα κουταβια τους ενώ από μόλις δυο εδομάδων (κουτάβια)επιδίδονται σε ήπιες στρεσσογόνες ασκήσεις που θα δυναμώσουν τα ζώα τους για τις μετέπειτα δυσκολες συνθήκες που θα συναντήσουν.
Όλα αυτά σας φαντάζουν επιστημονική φαντασία ίσως αλλά για να σας προκαλεσω το ενδιαφέρον θα σας πω ότι στηνουν καποιοι επαγγελματίες ραγες με παλια βαγονια και αλλα πολλά…Ας ξεχασουμε όμως για λιγο όλα αυτά κιας υποθέσουμε ότι καταφέραμε να πιασουμε το μεσο όρο και με λιγη τυχη(εννοω σκυλι καλού ταπεραμεντου) μπορουμε να κοινωνικοπιήσουμε σωστα το κουταβι μας.Θα ‘θελα να σας ρωτήσω πραγματικά ποιος είναι ο τρόπος που θα μαλώσετε το κουταβι σας τις πρώτες βδομαδες και τους πρώτους μήνες.Η μήπως δεν θα το επιπλήξετε ωσότου φθάσει 7-8 μηνών;Αν το μαλώσετε πόση ένταση θα χρησιμοποιησετε;
Ας το δουμε λιγάκι:παλαιοτερες φιλοσοφίες μιλούσαν για τίναγμα απ΄το σβέρκο ή χτυπημα με εφημερίδα.Ακόμη και σήμερα υπάρχουν επαγγελματίες που θα επιχειρηματολογήσουν καιθα σας πουν ότι ακόμη κι η σκύλα τα πιάνει και τα τινάζει απ΄το σβέρκο ή ότι με την εφημερίδα είδαν αποτελεσματα κι εχουν φτιάξει πολλά σκυλιά.Δυστυχώς όμως συγχρονες μελετες λένε ότι το τιναγμα (το οποιο γινεται όχι μονο στα κουταβια αλλά και σε μωρα)μπορεί να επιφερει τυφλωση ή σοβαρες εγκεφαλικές βλάβες.Κι όσο για την εφημερίδα αρκούν μονάχα μερικές φορές για να κάνουν ένα κουτάβι να φοβάται για όλη του τη ζωή στη θέα μιας εφημερίδας ή να φοβάται στη θέα ενός χεριου που κάνει την κίνηση να σηκωθεί.Ας προβληματιστούμε για όλα αυτά κι ας σκεφτούμε όσοι από εμας χρησιμοποιησαμε παρόμοιες μεθόδους μήπως ήταν λάθος ή μηπως απλά ημασταν τυχεροι που ειχαμε ένα δυνατό σκυλι καιμονάχα από τύχη αποφευχθηκε να το καταστρέψουμε.
Για να κλεισω το θεμα υπάρχουν κατά την προσωπική μου γνώμη δυο ήπιοι τρόποι να μαλωσουμε ένα κουτάβι.Ο πρώτος είναι να το πιασουμε ήρεμα,να το σηκωσουμε ένα μετρο πανω απ’το έδαφος για 30 δευτερόλεπτα,υστερα να το αφησουμε κατω κιαν ξαναεπαναλαβει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά να το ξανασηκωσουμε για μεγαλύτερο διαστημα(ανααφερομαι βεβαια σε συμπεριφορές του στυλ δακωμα καλτσων κτλ κι όχι στο λερωμα του σπιτιου στο οποιο πρεπει να το διδάξουμε).Το σηκωμα αυτό στρεσάρει το κουταβι κι η επανάληψη του μαθαίνει να μην κανει αυτό που θεωρουμε λαθος.Ο δευτερος τρόπος είναι τα λεγομενα time-outs. Παίρνουμε το κουταβι όταν κανει κατι ασχημο και το απομονωνουμε σε ένα άλλο δωματιο για ένα δυο λεπτα.Το ξαμναφερνουμε κιαν επιμενει το ξανααπομονωνουμε για περισσοτερο χρονο κ.ο.κ. Για μεγαλυτερα κουταβια(ισχυει και για σκυλους)την τριτη τεταρτη φορα της απομονωσης τα δενουμε κιόλας κι αν θελουμε να αυξησουμε και την επιπληξη τα δενουμε σταδιακα σε πιο κοντό λουρί.

Τελειώνονταςτο αρθρο πρεπει να σας πω ότι προθεση μου ήταν απλα να σας προβληματίσω δινοντας παραλληλα καναδυο μικρες συμβουλες κι όχι να σας κανω να πιστεψετε ότι ενεργείτε λανθασμενα στην ανατροφή του μικρού κουταβιού σας.Να’στε βεβαιοι ακομη και σ΄’αυτά που παραπανω υπερασπιστηκα πιανω παρα πολλες φορες τον εαυτό μου να κάνω λάθη .Ενα πραγμα εχει μεγαλυτερη σημασία .Πρεπει μεσα από αυτά τα αρθρα να ανταλλάσονται απόψεις για να μπορέσουμε τελικα να κρινουμε ποιος είναι ο καλυτερος τρόπος εκπαίδευσης για τα σκυλια μας που τόσο πολύ αγαπάμε.